De Hoge Raad heeft zich recent in een interessant arrest uitgelaten over de vraag of interne kosten die een gemeente heeft gemaakt als gevolg van de beroepsfout van een notaris voor vergoeding in aanmerking komen.

Anterieure overeenkomst

De gemeente Veendam (hierna: de gemeente) heeft een anterieure overeenkomst gesloten met een projectontwikkelaar, op grond waarvan de gemeente en de projectontwikkelaar gezamenlijk gronden zouden exploiteren ten behoeve van een nieuwbouwproject.

 

De economisch eigendom van deze gronden hebben partijen ingebracht in een gezamenlijke grondexploitatie. De gemeente heeft vervolgens 16 van deze kavels verkocht en de notaris de opdracht gegeven de leveringsakten te passeren. De notaris heeft bij het passeren van deze leveringsakten echter over het hoofd gezien dat niet de gemeente, maar de projectontwikkelaar juridisch eigenaar van deze kavels was en dat daarop nog een hypotheekrecht rustte.

 

De gemeente heeft vervolgens gezocht naar een manier om alsnog de juridische eigendom over te dragen aan de kopers van de desbetreffende kavels. Dit is uiteindelijk gelukt, na een vaststellingsovereenkomst, doordat de projectontwikkelaar al haar gronden in het project heeft geleverd aan de gemeente en het hypotheekrecht op de kavels is doorgehaald.

 

De gemeente heeft de notaris vervolgens aansprakelijk gesteld voor de schade als gevolg van de beroepsfout. Meer specifieke vordert de gemeente dat de notaris wordt veroordeeld tot betaling van schadevergoeding, waaronder € 52.056,10 voor interne kosten die de gemeente heeft gemaakt als gevolg van de beroepsfout.

Plicht vergoeden interne kosten?

Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (hierna: het hof) oordeelde dat voor het kunnen vorderen van vergoeding van interne kosten bepalend is of de gemeente meer of andere (interne) kosten heeft moeten maken vanwege de fout van de notaris. Volgens het hof had de gemeente dit onvoldoende uitgewerkt. Het feit dat het reeds in dienst zijnde personeel werkzaamheden had uitgevoerd, is daarvoor onvoldoende, aldus het hof.

 

In cassatie komt de Hoge Raad tot een andersluidend oordeel. Volgens de Hoge Raad kunnen ook interne kosten voor vergoeding in aanmerking komen voor zover zij redelijk zijn. Dat de kosten zien op reguliere werktijd van de medewerkers van de gemeente maakt dit niet anders. De Hoge Raad vernietigt dan ook het arrest van het hof.

Lessen voor de praktijk

Heeft de gemeente interne kosten moeten maken als gevolg van een beroepsfout of anderszins onrechtmatig handelen? Met dit arrest van de Hoge Raad is duidelijk geworden dat die kosten, voor zover redelijk, voor vergoeding in aanmerking kunnen komen. Zorg er als gemeente dus voor dat aangetoond kan worden dat deze kosten daadwerkelijk gemaakt zijn, bijvoorbeeld via een adequate urenverantwoording van de betrokken medewerkers.