Een werkgever mag de gevolgen van een opgelegde loonsanctie niet afwentelen op de aansprakelijke derde of diens WAM-verzekeraar. Dat oordeelde het hof Amsterdam in zijn arrest van 15 november 2022 (ECLI:NL:GHAMS:2022:3197).
Het ging in deze zaak om een vrouw die op 8 december 2012 door een auto werd aangereden toen zij een zebrapad overstak. De bestuurder van de auto was verzekerd bij Vivat (voorheen Reaal). De vrouw raakte ten gevolge van het ongeval volledig arbeidsongeschikt.
Aansprakelijkheid erkend
Reaal heeft de aansprakelijkheid voor het ongeval en het causaal verband tussen het ongeval en de blijvende arbeidsongeschiktheid van de vrouw erkend. In dat kader heeft Reaal aan de werkgever het loon vergoed dat de werkgever gedurende de eerste twee jaar na het ongeval aan de vrouw heeft doorbetaald.
Tegen het einde van het tweede jaar heeft het UWV een loonsanctie aan de werkgever opgelegd, omdat de werkgever onvoldoende inspanningen had verricht om de vrouw te laten re-integreren. De werkgever was daardoor ook verplicht om over het derde ziektejaar het loon van de vrouw door te betalen.
Procedure in eerste aanleg
Bij de kantonrechter stond de vraag centraal of de werkgever regres kon nemen op Reaal als WAM-verzekeraar van de automobilist voor het loon dat de werkgever had doorbetaald tijdens de eerste twee jaar van de arbeidsongeschiktheid van de vrouw, maar ook tijdens het derde ziektejaar waarin een loonsanctie was opgelegd.
De kantonrechter heeft die vraag ontkennend beantwoord. Daartoe overwoog hij dat de loonbetaling tijdens het derde ziektejaar niet meer een direct gevolg was van het ongeval, maar van de beslissing van het UWV om de loonsanctie op te leggen. Het juridisch causaal verband tussen het ongeval en de loonbetaling na afloop van de eerste twee ziektejaren, was daarmee volgens de kantonrechter doorbroken. De vorderingen van de werkgever werden daarom afgewezen.
Het oordeel van het hof
In hoger beroep stelde de werkgever zich onder meer op het standpunt dat de kantonrechter ten onrechte had beslist dat de door het UWV gelegde loonsanctie de directe oorzaak was van het feit dat zij ook na de eerste twee jaar loon verschuldigd was aan de vrouw.
Het hof overweegt dat de vraag of het juridisch causaal verband tussen het ongeval en de loondoorbetaling al dan niet is doorbroken door de loonsanctie, in het midden kan blijven. Ook als zou worden geoordeeld dat dit causaal verband niet is doorbroken, zou volgens het hof namelijk moeten worden aangenomen dat sprake is van eigen schuld (zoals bedoeld in artikel 6:101 BW) van de werkgever. De schade als gevolg van de loondoorbetaling tijdens het derde ziektejaar zou dan immers uitsluitend het gevolg zijn van omstandigheden die aan de werkgever zijn toe te rekenen. Had zij de re-integratieverplichtingen wél nageleefd, dan was de schade over het derde ziektejaar uitgebleven of in elk geval beperkter geweest, aldus het hof.
100% eigen schuld
Het hof oordeelt dat sprake is van 100% eigen schuld aan de kant van de werkgever. De werkgever dient de loonkosten over het derde jaar dus zelf te dragen en kan geen regres nemen op de WAM-verzekeraar van de automobilist.
Het hof ziet geen reden voor de toepassing van een billijkheidscorrectie. Daartoe overweegt het hof kortgezegd dat het maatschappelijk en sociaal onwenselijk is als de werkgever het niet voldoen aan die verplichtingen zou kunnen afwentelen op de aansprakelijke derde of in dit geval diens WAM-verzekeraar. Dat zou volgens het hof immers betekenen dat de werkgever in die situatie een grote mate van vrijheid heeft om zijn re-integratieverplichtingen te verwaarlozen.