Casus

De werkende in kwestie is eind 2016/ begin 2017 gaan werken voor Epicx Zoetermeer B.V. Epicx is een indoor speelparadijs. Haar werkzaamheden bestonden uit uiteenlopende administratieve taken. Zij factureerde hiervoor eerst € 14 per uur vanuit haar eenmanszaak. Later is dat tarief opgehoogd tot € 18 per uur. In het kader van herverdeling van taken door wisselingen in de directie, heeft Epicx op 13 maart 2024 aan de werkende een nieuw geformuleerde opdracht verstrekt. Zij heeft in reactie hierop de stelling ingenomen dat sprake was van een arbeidsovereenkomst, waarschijnlijk omdat ze zich niet in de nieuwe opdracht kon vinden. Epicx heeft vervolgens de opdrachtovereenkomst opgezegd tegen 1 augustus 2024.

De werkende was het hier niet mee eens en heeft de kantonrechter de gebruikelijke verzoeken voorgelegd: namelijk te verklaren voor recht dat sprake was van een arbeidsovereenkomst, Epicx te veroordelen tot loondoorbetaling tot het moment dat de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig is geëindigd en betaling van 8% vakantietoeslag. Interessant is dat ze ook vroeg om Epicx te veroordelen om alsnog aangifte te doen bij de Belastingdienst over de periode 2017 – 2024.

Kwalificatie

Niet geheel verrassend komt de kantonrechter tot het oordeel dat sprake is van een arbeidsovereenkomst. De werkende werkte in een team, nam deel aan de vergaderingen en was actief in de WhatsApp-groep voor het personeel. Afgesproken was dat ze 100 uur per maand zou werken en die betaald zou krijgen. Ze werd hiervoor ingeroosterd, kreeg een laptop, parkeerkaart en sleutel van het pand. Ze nam deel aan bedrijfsuitjes en droeg kleding van Epicx. Ze heeft zich nooit laten vervangen. Het uurtarief lag marginaal boven minimumloon, dus ver van een degelijk ondernemerstarief. Ze declareerde maandelijks 100 uur, dat wijst op salarisbetaling. Ze was niet verzekerd voor aansprakelijkheid, arbeidsongeschiktheid of werkloosheid. Het werk was ook nog eens volledig ingebed in de organisatie en ze liep geen enkel commercieel risico. Kortom, alles wijst op een arbeidsovereenkomst.

Uurtarief bruto of netto?

Maar dan wordt het interessant. De vanaf nu werkneemster stelt namelijk dat het overeengekomen tarief het netto werknemersloon zou moeten zijn. Oftewel: Epicx dient het tarief met terugwerkende kracht te bruteren, wat het natuurlijk veel duurder maakt. De kantonrechter gaat daar niet in mee, omdat Epicx er terecht op heeft gewezen dat werkneemster de gefactureerde bedragen zelf heeft opgegeven voor de inkomstenbelasting. Een ander argument dat de kantonrechter van waarde acht is dat brutering van het tarief leidt tot ongelijke behandeling ten opzichte van een andere medewerker van Epicx in een soortgelijke functie. Anders gezegd: brutering van het tarief zou leiden tot een veel te hoog salaris in vergelijking tot een gelijkwaardige functie bij de werkgever. Epicx wordt wel veroordeeld in het doen van loonaangifte over de periode 2017 – 2024. Epicx is inhoudingsplichtige en dient loonbelasting, premies volksverzekeringen en de inkomstenafhankelijke bijdrage zorgverzekeringswet in te houden. Daarnaast is Epicx premies werknemersverzekeringen verschuldigd.

Het doen van loonaangifte zal er, naar ik aanneem, toe leiden dat Epicx loonbelasting kan terugvorderen van de werkneemster, nu zij het overeengekomen tarief over de periode 2017 – 2024 geheel heeft uitbetaald. Goed om te weten is dat de verhaalsmogelijkheid niet geldt voor sociale verzekeringspremies, want op basis van de wet mogen deze niet op de werknemer worden verhaald.

Welke les volgt er uit deze uitspraak?

Het is raadzaam om in een opdrachtovereenkomst te regelen dat als er geoordeeld wordt dat toch sprake is van een arbeidsovereenkomst: het tarief een bruto uurloon is. U kunt dan in ieder geval de loonbelasting op de werknemer verhalen.